Treść głównego artykułu

Abstrakt

W artykule kwestię poradnictwa, porad, doradztwa potraktowano bardzo szeroko. Głównie chodziło w nim jednak o ukazanie niektórych obszarów w przestrzeni porad i doradztwa jako zdominowanych przez pewną modalność. Na wstępie wskazane zostały porady, które można skrótowo nazwać „biblijnymi”. Stały się nie tylko wskazaniami, ale nade wszystko siłą sprawczą powstawania kolejnych cywilizacji tworzonego przez nie kształtu świata. Innym przykładem przedstawionego tu makroporadnictwa są hasła Rewolucji Francuskiej i Oświecenia w ogóle. Przede wszystkim dokonano tu jednak pewnego eksperymentu myślowego, dla którego materiałem wyjściowym były zalecenia WHO, dotyczące standardów edukacji seksualnej dzieci i młodzieży. To właśnie termin zalecenia skierował uwagę autora na ten materiał jako interesujący rodzaj makroporadnictwa. Wnikliwa analiza poszczególnych partii opracowanych zaleceń pozwoliła na odtworzenie zarówno nieoczywistych aspektów omawianej narracji, jak i mechanizmów perswazyjnych, mających przekonać odbiorcę o ich słuszności. W ten też sposób ujawniono ideologiczny charakter Standardów edukacji seksualnej w Europie oraz próbę wytwarzania społecznego zapotrzebowania na taki a nie inny poradniczy przekaz i koncepcję edukacji. Poradoznawstwo jako dyscyplina akademicka dotychczas nie analizowało propozycji zawartej w „Standardach” i rzadko zajmowało się zagadnieniami makroporadnictwa, stąd na zakończenie można wysunąć pewne hipotezy, dotyczące dalszej pracy nad tymi obszarami.

Słowa kluczowe

edukacja seksualna makroporadnictwo modalności epistemiczne zabiegi socjotechniczne

Szczegóły artykułu

Referencje

  1. Bauman, Z. (2006). Płynna nowoczesność. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
  2. Dudek-Waligóra, G. (2017). Modalność epistemiczna w strategii argumentacyjnej: na materiale tekstów reprezentujących współczesny rosyjski dyskurs polityczny. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  3. Federalne Biuro ds. Edukacji Zdrowotnej, Biuro Regionalne Światowej Organizacji Zdrowia dla Europy. (2012). Standardy edukacji seksualnej w Europie: Podstawowe zalecenia dla decydentów oraz specjalistów zajmujących się edukacją i zdrowiem. Lublin: Wydawnictwo Czelej. Pobrane z: https://www.bzga-whocc.de/fileadmin/user_upload/Dokumente/WHO_BzgA_Standards_polnisch.pdf
  4. Kargulowa, A. (2017). Pacjent, klient, homo consultans – perspektywa andragogiczna. Teraźniejszość–Człowiek–Edukacja, 20(3), 7–20.
  5. Łukaszewski, W. (1984). Szanse rozwoju osobowości. Warszawa: Książka i Wiedza.
  6. Paton, D. (2006). Random behaviour or rational choice? Family planning, teenage pregnancy and sexually transmitted infections. Sex Education: Sexuality, Society and Learning, 6(3), 281–308. https://doi.org/10.1080/14681810600836430
  7. Podgórny, M., Drabik-Podgórna, V. (2015). Jak rozpoznać coaching? Przyczynek do dyskusji nad coachingiem w refleksji andragogicznej i poradoznawczej/ How to recognize coaching: A voice in the discussion of coaching in andragogy and counsellogy. Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy, 4. 30–51/209–229.
  8. Śliwerski, B. (2015). Potoczna wiedza pedagogiczna w popularnym piśmiennictwie poradnikowym/ Colloquial pedagogy in popular advice writings. Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy, 4. 15–29/195–208.
  9. Wiśniakowska, L. (2019). Słownik synonimów. Warszawa: Wydawnictwo PWN.