Pasek boczny artykułu

Pobieranie
PDF PDF (English)
Statystyczny
Read Counter : 711 Pobieranie : 520

Treść głównego artykułu

Abstrakt

Uczestniczenie w zinstytucjonalizowanym poradnictwie, które pojawiło się wraz z rozwojem przemysłu i powstawaniem różnych organizacji społecznych w początkach XX wieku, podlegało zmianom, jakie dotyczyły życia społecznego, ekonomicznego i kultury. W związku z tym można wyróżnić kolejno pojawiające się typy osób radzących się: pacjenta, klienta, homo consultansa, kierujących się odmiennymi intencjami w nawiązywanych relacjach poradniczych. Współczesny homo consultans jest swoistą hybrydą mieszczącą w sobie zarówno osoby zasięgające porady w sposób tradycyjny, te, które są „atakowane” poradami, choć ich nie oczekują, ludzi obserwujących korzystanie z porad przez innych, jak i tych, którzy mogą być od porad uzależnieni – „poradoholików”. Ta złożona sytuacja zdaje się zarówno otwierać nowe możliwości, jak i stwarzać problemy natury organizacyjnej i etycznej organizatorom i doradcom zatrudnionym w zinstytucjonalizowanym poradnictwie.

Słowa kluczowe

homo consultans klient pacjent poradoholik

Szczegóły artykułu

Copyright (c) 2019 Studia Poradoznawcze

Licencja

Autor/współautor upoważniony przez pozostałych współautorów do ich reprezentowania (autor korespondencyjny) zgłoszonego „utworu” oświadcza, że przysługują mu autorskie prawa do utworu, które nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem. Utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób, ani nie jest ograniczony prawami na rzecz osób trzecich. Utwór nie był wcześniej publikowany pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji. Utwór nie jest obecnie przedmiotem postępowania w innym wydawnictwie.

Autor/Współautor zgłasza utwór do publikacji w czasopiśmie „Studia Poradoznawcze” i tym samym potwierdza, że:

  1. Utwór został przygotowany zgodnie z zasadami edytorskimi obowiązującymi w czasopiśmie.
  2. Utwór zawiera informacje o źródłach finansowania badań, które stanowiły podstawę jego opracowania.
  3. Wyraża zgodę na przekazanie utworu do podwójnej recenzji, na podstawie której redakcja podejmie decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu utworu do publikacji.
  4. Wyraża zgodę na dokonanie przez redakcję koniecznych zmian utworu wynikających z opracowania redakcyjnego.
  5. Zobowiązuje się do niezwłocznego dokonania korekty autorskiej utworu, po jego akceptacji przez redakcję. Niedokonanie korekty autorskiej w terminie 14 dni od daty otrzymania materiałów, traktowane będzie za zgodę na wydanie utworu w postaci przekazanej do korekty.

Autor/Współautor udziela Dolnośląskiej Szkole Wyższej nieodpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo nieodpłatnej licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu pod warunkiem jego przyjęcia do opublikowania w czasopiśmie „Studia Poradoznawcze”, na następujących polach eksploatacji:

  1. Utrwalanie, zwielokrotnianie i wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową i zapisu elektronicznego.
  2. Orotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono: wprowadzanie do obrotu, sprzedaż, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, również w sieci Internet.
  3. Włączenie utworu w skład utworu zbiorowego.
  4. Tłumaczenia na inne języki i rozpowszechniania tych tłumaczeń.

Autor/Współautor wyraża zgodę na udostępnianie utworu przez Dolnośląską Szkołę Wyższą na licencji:
Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe,
której pełny tekst dostępny jest na stronie internetowej: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode

Jak cytować
Kargulowa, A. (2019). Homo consultans – szansa czy problem dla poradnictwa?. Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy, 8, 87-101 (pl), 304. https://doi.org/10.34862/sp.2019.5

Referencje

  1. Aronson E., Wilson T. D., Akert R. M. (2012). Psychologia społeczna. Serce i umysł (tłum. J. Gilewicz). Poznań: Wydawnictwo Zysk i Sk-a.
  2. Bauman, Z. (1995). Wieloznaczność nowoczesna – Nowoczesność wieloznaczna (tłum. J. Bauman). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Bauman, Z. (2009). Sztuka życia (tłum. T. Kunz). Kraków: Wydawnictwo Literackie.
  4. Beck, U. (2009). Ponowne odkrycie polityki: Przyczynek do teorii modernizacji refleksywnej. W: U. Beck, A. Giddens, S. Lash, Modernizacja refleksyjna. Polityka, tradycja i estetyka w porządku społecznym nowoczesności (s. 11–78). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. Brammer, L.M. (1984). Kontakty służące pomaganiu. Procesy i umiejętności (tłum J. Mieścicki, M. Żardecka). Warszawa: Studium Pomocy Psychologicznej Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
  6. Castells, M. (2008). Społeczeństwo sieci (tłum. M. Marody i zespół). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  7. Cyrulnik, B. (2014). Ratuj się, życie wzywa (tłum. E. Kaniowska). Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.
  8. Czerkawska, A. (2018). Ku dialogicznej więzi w poradnictwie humanistycznie zorientowanym/ Towards a dialogical bond in a humanistic-oriented Counseling. Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy, 7, 129–146/333–349.
  9. Deissler, K.G. (1998). Terapia systemowa jako dialog. Odkrywanie samego siebie? Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  10. Di Fabio, A. (2014). Intrapreneurial self-capital: a new construct for the 21st century. Journal of Employment Counseling, 51(3), 98–111.
  11. Drabik-Podgórna, V. (2009). Poradnictwo w perspektywie personalizmu dialogicznego. W: A. Kargulowa (red.), Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu (s. 103–124). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  12. Drabik-Podgórna, V. (2016). Contemporary Counselling: Anthropocentric Dialogue-Sensitive Thinking. W: J. Guichard, V. Drabik-Podgórna, M. Podgórny (red.), Counselling and Dialogue for Sustainable Human Development (s. 44–55). Wrocław–Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
  13. Dragon, A. (2015). Proces mediacji w perspektywie poradoznawczej/ The mediation process: A counselling studies perspective. Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy, 4, 131–143/305–318.
  14. Dragon, A. (2016). Proces mediacji. Typologia uczestników i szanse porozumienia, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 78 (3), 239–252. https://doi.org/10.14746/rpeis.2016.78.3.17
  15. Dragon, A. (2018). Transformacja doświadczeń życiowych uczestników mediacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
  16. Duarte, M. E. (2014). Poradnictwo w konstruowaniu życia. Cele, procesy, instrumenty/ Life-designing: Objectives, processes, instruments. Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy, 3, 41–58/214–230.
  17. Eco, U. (2008). Dzieło otwarte. Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych. Warszawa: W.A.B.
  18. Egan, G. (2002). Kompetentne pomaganie. Model pomocy oparty na procesie rozwiązywania problemów. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
  19. Foucault, M. (2011). Narodziny biopolityki (tłum. M. Herer). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  20. Giddens, A. (1991). Modernity and self-identity: Self and society in the late modern age. Stanford: Stanford University Press.
  21. Goleman, D. (1997). Inteligencja emocjonalna (tłum. A. Jankowski). Poznań: Media Rodzina.
  22. Guichard, J. (2018a). Doradztwo dotyczące zatrudnienia a poradnictwo Life Design: cele główne i szczegółowe oraz podstawy interwencji poradniczych/ Employability guidance & life design counselling: Objectives, ends and foundations of career and life design interventions. Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy, 7, 21–56/235–266.
  23. Guichard, J. (2018b). Dialog konstruowania życia/Life Design. Nowa forma wspierających interwencji poradniczych/ Life Design Dialogue – A New Form of Career and Life Design Interventions. Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy, 7, 57–97/267–304.
  24. Holt, J. (1981). O „pomocy” i specjalistach od pomagania. W: K. Jankowski (red.), Psychologia w działaniu (s. 296–303). Warszawa: Czytelnik.
  25. Jacyno, M. (2007). Kultura indywidualizmu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  26. Kargul, J. (2018). Studenci o unikaniu porad. W: W. Danilewicz, J. Nikitorowicz, M. Sobecki (red.), Ku życiu wartościowemu. Idee –Koncepcje – Praktyki. Tom 2 Koncepcje –praktyki (s. 309–321). Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
  27. Kargulowa, A. (2004/2011). O teorii i praktyce poradnictwa. Odmiany poradoznawczego dyskursu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  28. Kargulowa, A. (red.). (2009). Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  29. Kargulowa, A. (2014). Counselling situation and its ambiguities/Lo stato del counseling e le sue ambiguità. Counseling Giornale Italiano di Ricerca e Applicazioni, 7(2), 121–132.
  30. Kargulowa, A. (2016) Discourses of counsellogy: Toward an anthropology of counselling (tłum. P. Palmer i P. Poniatowska). Kraków: Towarzystwo Naukowe „Societas Vistulana”.
  31. Kargulowa, A. (2017a). Pacjent, klient, homo consultans – perspektywa andragogiczna. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja. 20(3), 7–20.
  32. Kargulowa, A. (2017b). Homo Consultans Amidst Pop-Culture. Culture and Education, (2), 9–29. https://doi.org/10.15804/kie.2017.02.01
  33. Kargulowa, A. (2018). Homo Consultans Amidst Pop Culture: Towards Sustainable Development. W: V. Cohen-Scali, J. Pouyaud, M. Podgórny, V. Drabik-Podgórna, G. Aisenson, J.-L. Bernaud, I. Abdou Moumoula, J. Guichard (Eds.), Interventions in Career Design and Education.Transformation for Sustainable Development and Decent Work. (s. 29–53). Cham: Springer International Publishing.
  34. Kargulowa, A., Czerkawska, A., Kłodkowska, J., Siarkiewicz, E., Zielińska-Pękał, D., Zierkiewicz, E. (2013). Profesorowi Jeanowi Guichardowi w odpowiedzi/Response to Professor Jean Guichard. Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy. 2, 17–41/193–216.
  35. Krajewski, M. (2005). Kultury kultury popularnej (wyd. 2). Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
  36. Kwaśnica, R. (2014). Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. O potrzebie refleksyjności. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe DSW.
  37. Latour, B. (1993). We have never been modern (C. Porter, Trans.). Cambridge: Harvard University Press.
  38. Leśniak F. L. (1996). M. Talmona koncepcja jednosesyjnej psychoterapii. Warszawa: CMPP-P MEN.
  39. Malewski, M. (2001). Modele pracy edukacyjnej z ludźmi dorosłymi. W: E. Przybylska (red.), Andragogiczne wątki, poszukiwania, fascynacje (s. 271–289). Toruń: Wydawnictwo UMK.
  40. Malewski, M. (2003). Cunselling towards changing potterns of human life. W: E. Kalinowska, A. Kargulowa, B. Wojtasik (Eds.), Counsellor – Profession, Passion, Calling? (Vol. 2,. s. 14–22). Wrocław: Wydawnictwo DSWE TWP.
  41. Marody, M. (2015). Jednostka po nowoczesności. Perspektywa socjologiczna. Warszawa: Wydawnictwo. Scholar.
  42. Mielczarek, M. (2009). Władza doradcy w relacjach z radzącym się. W: A. Kargulowa (red.), Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu (s. 352–369). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  43. Milner, J., O’Byrne, P. (2002). Brief counselling: Narratives and solutions. New York: Palgrave.
  44. Minta, J. (2012). Od aktora do autora: wspieranie młodzieży w konstruowaniu własnej kariery. Warszawa: Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej.
  45. Minta, J. (2016). Tranzycje w konstruowaniu karier przez młodych dorosłych. Przesłania dla poradnictwa. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe DSW.
  46. Minta, J., Kargul, J. (2016). Significance of educational and counselling in low-skilled people’s narratives. British Journal of Guidance & Counselling, 44(2), 210–220. https://doi.org/10.1080/03069885.2016.1150961
  47. Misiejuk, D. (2017). Konstruowanie tożsamości kulturowej wyzwaniem dla międzykulturowego poradnictwa/ Constructing cultural identity as a challenge for international counselling. Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy. 6, 46–57/190–203.
  48. Olejniczak, K., Rok, J., Płoszaj, A. (2012). Organizacyjne uczenie się i zarządzanie wiedzą - przegląd koncepcji. W: K. Olejniczak (red.), Organizacje uczące się. Model dla administracji publicznej (s. 61–107). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
  49. Ribeiro, M.A., Uvaldo, M.C.C., Da Silva, F.F. (2016). Znaczenie relacji genderowych w konstruowaniu tożsamości pracowniczych. Studium przypadku brazylijskich pracowników obszaru miejskiego/ Impact of gender relations on the narrative patterns of working identity construction: A case study with Brazilian urban workers, Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy, 5, 71–91/237–256.
  50. Rogers, C. R. (1951/1991). Client Centred Therapy: Its Current Practice, Implications and Theory/ Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe (tłum. A. Dodziuk, E. Knoll). Wrocław: „THESAURUS-PRESS” Juniorzy Gospodarki.
  51. Siarkiewicz, E. (2014). Moc słowa. Możliwości identyfikowania wypowiedzi performatywnych w poradniczych praktykach/ Performative utterances in counselling practice. Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy. 3, 59–71/231–244.
  52. Siarkiewicz, E., Trębińska–Szumigraj, E., Zielińska-Pękał, D. (2012). Edukacyjne prowokacje. Wykorzystanie etnografii performatywnej w procesie kształcenia doradców. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
  53. Słowik, A. (2016). Transnarodowe sieci poradnicze polskich emigrantów. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe DSW.
  54. Szumigraj, M. (2015). Klient wyobrażony – czyli kto zdaniem studentów potrzebuje pomocy? Dyskursy Młodych Andragogów, (16), 101–114.
  55. Thomsen, R. (2016). Poradnictwo kariery w społecznościach - model wspierania refleksyjnej praktyki/ Carrer Guidance in communities: A model for reflexive practice. Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy, 5, 25–48/191–213.
  56. Toffler, A. (1970). Future shock. New York: Random House.
  57. Trębińska-Szumigraj, E. (2015). Podróż do miasta, którego nie ma. W: E. Woźnicka (red.), Oświata dorosłych. Inspiracje i wyzwania (s. 213–221). Warszawa–Łódź: Wydawnictwo Akademii Ekonomiczno-Humanistycznej w Łodzi.
  58. Wojtasik, B. (2010). Proces zmian w poradnictwie edukacyjno-zawodowym. Dążenie do spójności, współpracy i dobrej jakości. Edukacja Dorosłych, (1), 27–39.
  59. Z-art (2009). Ja, doradca. W: A. Kargulowa (red.), Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu (s. 370–382). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  60. Zembrzuska, A. (2016). Nowe narzędzie metodyczno-diagnostyczne Kalejdoskop Kariery – zastosowanie w procesie wspierania osób młodych w świecie naznaczonym zmianami/ Career Kaleidoscope – a new methodical and diagnostic tool. How to use it in the process of supporting young people in the changing world. Studia Poradoznawcze/ Journal of Counsellogy. 5, 165–170/327–331.
  61. Zielińska-Pękał, D. (2008). Pomiędzy krzątactwem a rytualizacją – codzienne formy „bycia” z mediami. W: M. Jabłońska (red.), Estetyka – Sztuka – Media. Przestrzenie i konteksty pedagogiczne (s. 149–162). Wrocław: Oficyna Wydawnicza Atut - Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe.
  62. Zielińska-Pękał, D. (2009). Poradnictwo a świat mediów, czyli o poradnictwie zapośredniczonym. W: A. Kargulowa (red.), Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu (s. 283–307). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  63. Zielińska-Pękał, D. (2012). Od pomocy do przemocy w poradnictwie. Dwie narracje/ From helping to hurting in counselling: Two narrations. Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy. 1, 110–125/288–302.
  64. Zielińska-Pękał, D. (2019). Poradnictwo telewizyjne w perspektywie poradoznawczej. Zielona Góra: Wyd. Uniwersytetu Zielonogórskiego.