Treść głównego artykułu

Abstrakt

Biografie ludzi żyjących w okresie ponowoczesności wychodzą poza dotychczasowe schematy i nie są już tak przewidywalne jak dotychczas. Człowiek, nie mając możliwości działania na podstawie sprawdzonych scenariuszy, coraz częściej poszukuje profesjonalnej pomocy w zakresie radzenia sobie z codziennością i projektowania swojej biografii. Sytuacja poradnicza opiera się na pomaganiu radzącym się w poszukiwaniach ich własnej tożsamości, przy założeniu, że aktywnie angażują się w ten proces. Celem artykułu jest przybliżenie własnej, andragogicznej refleksji nad pracą biograficzną wykonywaną przez radzącego się w sytuacji poradniczej, z odniesieniem do koncepcji pracy biograficznej Juliet Corbin i Anselma Straussa oraz koncepcji trajektorii Gerharda Riemanna i Fritza Schützego.

Słowa kluczowe

biografia, praca biograficzna, sytuacja poradnicza, trajektoria, uczenie się

Szczegóły artykułu

Referencje

  1. Alheit, P. (2015). Teoria biografii jako fundament pojęciowy uczenia się przez całe życie [A “theory of biography” as background concept of lifelong learning]. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 18(4), 23-36. Retrieved from https://kwartalniktce.edu.pl/ojs/index.php/tce/article/view/196
  2. Barker, R. (2008). Some reflections on developing the use of biographical interviewing in counselling practice as part of occupational rehabilitation. European Studies on Inequalities and Social Cohesion, 2(1), 109-122.
  3. Betts, S., Griffiths, A., Schütze, F., & Straus, P. (2008). Biographical counselling: an introduction, European Studies on Inequalities and Social Cohesion, 1-2, 5-58.
  4. Corbin, J., & Strauss, A. (1985). Managing chronic illness at home: three lines of work. Qualitative Sociology, 8(3), 224–247. https://doi.org/10.1007/BF00989485
  5. Corbin, J. M., & Strauss, A. (1988). The Jossey-Bass health series and The Jossey-Bass social and behavioral science series. Unending work and care: Managing chronic illness at home. San Francisco: Jossey-Bass.
  6. Czerniawska, O. (2007). Szkice z andragogiki i gerontologii. Łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.
  7. Duarte, M. E. (2014). Life-designing: Objectives, processes, instruments. Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy, 3, 214-230. https://doi.org/10.34862/sp.2014.2
  8. Dubas, E. (2015). Biograficzność w kontekście całożyciowego uczenia się. In E. Dubas & J. Stelmaszczyk (Eds.), Biografie i uczenie się, seria: Biografia i badanie biografii (pp. 11–29). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
  9. Dubas, E. (2017). Uczenie się z własnej biografii jako egzemplifikacja biograficznego uczenia się. Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne, 4(1), 63-87. https://doi.org/10.18778/2450-4491.04.05
  10. Egan, J. (2005). Dropout and related factors in therapy. The Irish Psychologist, 32(2), 27-30.
  11. Giddens, A. (2005). Socjologia (A. Szulżycka, Trans.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  12. Giddens, A. (2010). Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności (A. Szulżycka, Trans.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  13. Glaser, B., & Strauss, A. (1968). Time for dying, Chicago: Aldine Publishing Company.
  14. Goodson, I. (2013). Developing narrative theory. Life histories and personal representation, New York: Routledge.
  15. Goodson, I., & Gill, S. (2011). Narrative pedagogy. Life history and learning, New York: Peter Lang Publishing.
  16. Hermanns, H. (1987). Narrative interviews – A new tool for sociological field research, Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica, 13, 43–56.
  17. Kaja, H. (1980). Założenia teoretyczne poradnictwa życia. In A. Kargulowa & M. Jędrzejczak (Eds.), Poradnictwo we współczesnym społeczeństwie. Rola poradnictwa i doradztwa w optymalizowaniu rozwoju osobowości i podnoszeniu kultury pedagogicznej społeczeństwa (pp. 169-181). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
  18. Kargulowa, A. (2010a). O teorii i praktyce poradnictwa. Odmiany poradoznawczego dyskursu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  19. Kargulowa, A. (2010b). Zmiany w polskim poradnictwie, Edukacja Dorosłych, (1), 9-26.
  20. Kargulowa, A. (2012). Poradnictwo w perspektywie biograficznego uczenia się dorosłych. Rocznik Lubuski, 38(2), 141-156.
  21. Kargulowa, A. (2019). Homo consultans: An opportunity for or a predicament of counselling?. Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy, 8, 304-319. https://doi.org/10.34862/sp.2019.5
  22. Kaźmierska, K., & Waniek, K. (2020). Autobiograficzny wywiad narracyjny. Metoda – technika – analiza. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
  23. Kławsiuć-Zduńczyk, A. (2014). Poradnictwo całożyciowe jako nowe wyzwanie dla edukacji. Przegląd Pedagogiczny, 2, 140-145. https://doi.org/10.34767/PP.2014.02.13
  24. Kuryś-Szyncel, K. (2017). Biograficzne uczenie się w perspektywie rodzinnej – systemowe transmisje. In K. Kuryś-Szyncel (Eds.), Rodzinne (re)konstrukcje i transmisje w perspektywie biograficznej (pp. 55-67). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
  25. Malewski, M. (2003). Poradnictwo wobec zmieniających się wzorów ludzkiego życia. Teraźniejszość - Człowiek - Edukacja, 6(2), 33-42.
  26. Matthews, M. (2017). Biographical counselling: attending to experience, awakening to destiny. Self & Society, 45(1), 29-37.
  27. Mazurek, E. (2019). Biograficzność i kapitał narracyjny jako zasoby w procesie uczenia się człowieka dorosłego. Edukacja Dorosłych, 80(1), 91-101. http://dx.doi.org/10.12775/ED.2019.006
  28. Minta, J. (2009). Poradnictwo światem uczenia się w perspektywie wybranych teorii andragogicznych. In A. Kargulowa (Ed.), Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. (pp. 217-239). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  29. Piorunek, M. (2009). Poradnictwo biograficzne. O pomocy psychopedagogicznej w biegu życia człowieka. Studia Edukacyjne, 9, 31-49. Retrieved from http://hdl.handle.net/10593/6313
  30. Piorunek, M. (2010). O pomocy, wsparciu społecznym i poradnictwie – prolegomena do teoretycznych rozważań i praktycznych odniesień. In M. Piorunek (Ed.), Pomoc – wsparcie społeczne – poradnictwo. Od teorii do praktyki (pp. 7-12). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
  31. Piorunek, M. (2018). Zaufanie interpersonalne jako komponent relacji edukacyjnych i pomocowych. Studia Edukacyjne, 49, 41-53. Retrieved from http://hdl.handle.net/10593/24978
  32. Podgórny, M., & Podgórna, V. (2015). How to recognize coaching: A voice in the discussion of coaching in andragogy and counsellogy. Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy, 4, 209-229. https://doi.org/10.34862/sp.2015.2
  33. Prawda, M. (1989). Biograficzne odtwarzanie rzeczywistości. O koncepcji badań biograficznych Fritza Schütze. Studia Socjologiczne, (4), 81–98.
  34. Riemann, G., & Schütze, F. (1992). „Trajektoria” jako podstawowa koncepcja teoretyczna w analizach cierpienia i bezładnych procesów społecznych. Kultura i Społeczeństwo, 36(2), 89-109.
  35. Rokuszewska – Pawełek, A. (1996). Miejsce biografii w socjologii interpretatywnej. Program socjologii biografistycznej Fritza Schützego. ASK. Społeczeństwo. Badania. Metody, 3(1), 37-54. Retrieved from https://kb.osu.edu/handle/1811/69432
  36. Schütze, F. (1997). Trajektorie cierpienia jako przedmiot badań socjologii interpretatywnej. Studia Socjologiczne, (1), 11-56. Retrieved from http://www.studiasocjologiczne.pl/img_upl/studia_socjologiczne_1997_nr1_s.11_56.pdf
  37. Schütze, F. (2012). Analiza biograficzna ugruntowana empirycznie w autobiograficznym wywiadzie narracyjnym. Jak analizować autobiograficzne wywiady narracyjne. In K. Kaźmierska (Ed.), Metoda biograficzna w socjologii. Antologia tekstów (pp. 141–278). Kraków: Nomos.
  38. Skrzypek, M. (2011). Perspektywa chorego w socjologii choroby przewlekłej. Lublin: Wydawnictwo KUL.
  39. Szumigraj, M. (2009). O problemie w poradnictwie. In A. Kargulowa (Ed.), Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Podręcznik akademicki. (pp. 173-198). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  40. Szumigraj, M. (2010). Poradnictwo kariery – ujęcie makrospołeczne. Edukacja Dorosłych, (1), 41-53. Retrieved from http://ata.edu.pl/pliki/edukacja-doroslych/ED-1-2010.pdf