Treść głównego artykułu

Słowa kluczowe

Tony Evans umiejętności doradcze kompetentny doradca praktyk doradcy i psychoterapeuci

Szczegóły artykułu

Referencje

  1. Brammer, L. (1984). Kontakty służące pomaganiu. Procesy i umiejętności. Tłum. J. Mieścicki, M. Żardecka. Warszawa: PTP.
  2. Carnegie, D. (1995). Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie. Tłum. P. Cichawa. Warszawa: Studia Emka.
  3. Corey, G. (2005). Teoria i praktyka poradnictwa i psychoterapii. Tłum. K. Mazurek. Poznań: Zysk i S-ka.
  4. Czerkawska, A. (2013). Poradnictwo egzystencjalne. Założenia – inspiracje – rozwiązania praktyczne. Wrocław: Wydaw. Naukowe DSW.
  5. Czerniawska, O. (1977). Poradnictwo jako wzmacnianie środowiska. Warszawa: IW CRZZ.
  6. Czerniawska, O. (1973). Poradnictwo kulturalno-wychowawcze. Problemy i formy. Warszawa: CRZZ.
  7. Furedi, F. (2003). Therapy culture: cultivating vulnerability in an uncertain age. Londyn: Routledge.
  8. Jacyno, M. (2007). Kultura indywidualizmu. Warszawa: PWN.
  9. Kargulowa, A. (1980). Praca poradni wychowawczo-zawodowej. Model empiryczny i różnicowanie się funkcji. Warszawa: IW CRZZ.
  10. Kargulowa, A. (1986). Poradnictwo jako wiedza i system działań. Wstęp do poradoznawstwa. Wrocław: Wydaw. Uniwersytetu Wrocławskiego.
  11. Kargulowa, A. (2016). Discourses of counsellogy: toward an anthropology of counseling. Kraków: Towarzystwo Naukowe „Societas Vistulana”.
  12. Koronkiewicz, K., Wieszaczewska, A. (2018). Alicja Kargulowa Discourses of counsellogy: toward an anthropology of counseling, 2016 [recenzja]. Studia Poradoznawcze, 197–204.
  13. Kozerska, A. (2017). Wybrane psychologiczne koncepcje mądrości z perspektywy badań nad uczeniem się w okresie późnej dorosłości. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanistas Pedagogika, 15, 125–134.
  14. Łysak, A. (2010). Wirtualny klient według studentek i studentów poradnictwa, czyli „tak jak na amerykańskich filmach (tylko bez kozetki)”. W: E. Zierkiewicz, V. Drabik-Podgórna (red.), Poradnictwo w kulturze indywidualizmu. Wrocław: Atut.
  15. Maślany, K. (2014). Kultura terapeutyczna – mnożenie bytów ponad potrzebę czy warte uwagi narzędzie wyjaśniające? W: E. Zierkiewicz, A. Ładyżyński (red.), Peryferie i pogranicza poradnictwa. Wrocław: Atut.
  16. Pawłowska, R. (1986). Poradnictwo pedagogiczne. Warszawa: WSiP.
  17. Rogers, C.G. (1991). Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe. Tłum. A. Dodziuk, E. Knoll. Warszawa: Thesaurus Press.
  18. Straś-Romanowska, M. (2002). Mądrość człowieka starego – nawiązanie do teorii C.G. Junga. W: R. Saciuk (red.), Psyche w sidła iluzji. O psychoanalizie. Wrocław: Wydaw. Uniwersytetu Wrocławskiego.
  19. Sujak, E. (1988). Poradnictwo małżeńskie i rodzinne. Katowice: Księgarnia św. Jacka.
  20. Szajek, S. (1979). Orientacja i poradnictwo zawodowe. Warszawa: PWN.
  21. Szumigraj, M. (2016). Kompetencje doradców w autopercepcji studentów. Dyskursy Młodych Andragogów, 17, 141–155.
  22. Wojtasik, B. (1993). Doradca zawodu, studium teoretyczne z zakresu poradoznawstwa. Wrocław: Wydaw. Uniwersytetu Wrocławskiego.
  23. Wojtasik, B. (1997). Warsztat doradcy zawodu. Aspekty pedagogiczno-psychologiczne. Warszawa: PWN.