Pasek boczny artykułu

Pobieranie
PDF PDF (English)
Statystyczny
Read Counter : 98 Pobieranie : 212

Treść głównego artykułu

Abstrakt

Niniejszy tekst wyjaśnia różnice, jakie występują pomiędzy klasycznymi modelami poradnictwa i nauczania/kształcenia podstawowego, zawodowego oraz wstępnego uniwersyteckiego a modelem otwartym na wszystkie grupy wiekowe i sektory życia (część 1); dokonuje przeglądu trzydziestu lat ewolucji paradygmatów badań w świecie francuskojęzycznym dotyczących uznawania nieformalnego uczenia się z doświadczania świata (część 2); oraz rozważa kwestię towarzyszenia w edukacji/ orientacji dorosłych (część 3). Przywołane w artykule znaczące pozycje książkowe uzmysławiają ewolucję poglądów oraz głębię problematyki i rozległość badań prowadzonych w paradygmacie „doświadczeniowego uczenia się”.

Słowa kluczowe

auto, socjo- i eko-edukacja „doświadczeniowe uczenie się” narracyjne historie życia towarzyszenie wzajemność i uznanie

Szczegóły artykułu

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.

Licencja

Autor/współautor upoważniony przez pozostałych współautorów do ich reprezentowania (autor korespondencyjny) zgłoszonego „utworu” oświadcza, że przysługują mu autorskie prawa do utworu, które nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem. Utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób, ani nie jest ograniczony prawami na rzecz osób trzecich. Utwór nie był wcześniej publikowany pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji. Utwór nie jest obecnie przedmiotem postępowania w innym wydawnictwie.

Autor/Współautor zgłasza utwór do publikacji w czasopiśmie „Studia Poradoznawcze” i tym samym potwierdza, że:

  1. Utwór został przygotowany zgodnie z zasadami edytorskimi obowiązującymi w czasopiśmie.
  2. Utwór zawiera informacje o źródłach finansowania badań, które stanowiły podstawę jego opracowania.
  3. Wyraża zgodę na przekazanie utworu do podwójnej recenzji, na podstawie której redakcja podejmie decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu utworu do publikacji.
  4. Wyraża zgodę na dokonanie przez redakcję koniecznych zmian utworu wynikających z opracowania redakcyjnego.
  5. Zobowiązuje się do niezwłocznego dokonania korekty autorskiej utworu, po jego akceptacji przez redakcję. Niedokonanie korekty autorskiej w terminie 14 dni od daty otrzymania materiałów, traktowane będzie za zgodę na wydanie utworu w postaci przekazanej do korekty.

Autor/Współautor udziela Dolnośląskiej Szkole Wyższej nieodpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo nieodpłatnej licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu pod warunkiem jego przyjęcia do opublikowania w czasopiśmie „Studia Poradoznawcze”, na następujących polach eksploatacji:

  1. Utrwalanie, zwielokrotnianie i wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową i zapisu elektronicznego.
  2. Orotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono: wprowadzanie do obrotu, sprzedaż, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, również w sieci Internet.
  3. Włączenie utworu w skład utworu zbiorowego.
  4. Tłumaczenia na inne języki i rozpowszechniania tych tłumaczeń.

Autor/Współautor wyraża zgodę na udostępnianie utworu przez Dolnośląską Szkołę Wyższą na licencji:
Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe,
której pełny tekst dostępny jest na stronie internetowej: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode

Jak cytować
Pineau, G. (2021). Paradygmatyczne przejścia w tworzeniu koncepcji „doświadczeniowe uczenie się” z poradnictwem w tle. Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy, 10, 83-100 PL; 311. https://doi.org/10.34862/sp.2021.5

Referencje

  1. Bissey C.,(2021). « Travail et formation: un accord retrouvé? » dans Éducation permanente, no227/2021-2, . l’AFEST (Action de Formation en Situation de Travail): cadrages et débordements. p. 83-92.
  2. Bauman, Z. (2013). La vie liquide. Fayard.
  3. Bernard, M.C., Tschopp G., Slowik, A. (2019). Les voies du récit. Pratiques biographiques en formation, intervention et recherche. Québec: Editions science et bien commun & LEL du CRIRES.
  4. Bourdieu P. (1986). « L’illusion biographique » dans Actes de la recherche en sciences sociales, no 62-63, p. 69-72.
  5. Boutinet J.-P., Denoyel N., Pineau G., Robin J.-Y., dir. (2007). Penser l’accompagnement adulte. Ruptures, transitions, rebonds. Paris: Puf.
  6. Breton H. (2022). L’enquête narrative en sciences sociale. Paris: Armand Colin.
  7. Breton H., Pesce S., dir. (2019). Éthique et paradoxes de l’accompagnement en santé, travail social et formation. Paris: Téraèdre.
  8. Caillé A., Lazzeri C., dir. (2009). La reconnaissance aujourd’hui. Paris: Cnrs.
  9. Carré Ph., Moisan A., Poisson D., dir. (2010). L’autoformation. Perspectives de recherche. Paris: PUF.
  10. Czerniawska O. et Slowik A., dir. (2015). Trajets de formation et approche biographique. Perspectives française et polonaise, Paris, l’Harmattan.
  11. Danvers, F. (dir.). 2017. S’orienter dans un monde en mouvement. L’Harmattan (Préf. de J. Aubret, postface de J.-P. Boutinet).
  12. Dufour, D.-R. (1990). Les mystères de la trinité. Paris: Gallimard.
  13. Galvani P., Pineau, G., (2020). Autoformation et connaissance de soi. Une méthode de recherche-formation expérientielle. Lyon: Chronique Sociale.
  14. Guillaumin C., Pesce S., Denoyel N., dir. (2009). Pratiques réflexives en formation. Ingéniosité et ingénieries émergentes. Paris: L’Harmattan.
  15. Heber-Suffrin C., (2021). Puissance de la reconnaissance. Chemin d’humanisation réciproque. Lyon: Chronique Sociale.
  16. Heber-Suffrin C., dir., (2004). Quand l’Université et la Formation réciproque se croisent. Histoires singulières et histoire collective de formation. Paris: L’Harmattan
  17. Honneth, A. Recognition: A Chapter in the History of European Ideas. Cambridge University Press, 2020. [Originally published in 2020 as La reconnaissance. Histoire d’une idée européenne. Paris: Gallimard].
  18. Honneth A, (2000. 1ère éd. en allemand 1992). La lutte pour la reconnaissance. Paris: Cerf (Honneth, A., 1996. The struggle for recognition: The moral grammar of social conflicts. Translated by Joel Anderson. Mit Press.).
  19. Jarczyk G., Labarrière P.-J., (1987). Les premiers combats de la reconnaissance. Maîtrise et servitude dans la phénoménologie de l’esprit de Hegel. Paris: Aubier.
  20. Khun T.S., (1983.1ère éd. en anglais 1962). La structure des révolutions scientifiques. Paris: Flammarion.
  21. Kolb D. (1984). Experiential learning. Experience as the source of learning and developmen. Englewood Cliffs, NJ. Prentice-hall.
  22. Liétard B.,Piau A.,Landry P., Boutinet J.-P. dir.(2017).Pratiquer la reconnaissance des acquis de l’expérience: enjeux, modalités, perspectives. Lyon: Chronique Sociale.
  23. Morin, E. (2008). La Méthode. Paris: Seuil.
  24. Morin E. (1980). La Méthode. 2-la vie de la vie. Paris: Seuil.
  25. Paul M.,(2021). Une société d’accompagnement. Guides, mentors, conseillers, coaches: comment en est-on arrivé là? Dijon: Raison et passions.
  26. Pesce S., Breton H., dir., (2019). Accompagnement collectif et agir coopératif: éducation, formation, intervention. Paris: Téraèdre.
  27. Pineau, G., (1985). L’autoformation dans le cours de la vie: entre l’hétéro et l’écoformation Éducationpermanente.
  28. Pineau G., Le Grand J.-L., (2019). Les histoires de vie. Paris: Puf.
  29. Pineau G., 2017. « La reconnaissance des acquis d’une formation permanente en deux temps, trois mouvements ». Dans Liétard, Piau, Landry, Boutinet, op.cit. p. 44-59.
  30. Pineau G. et Marie-Michèle, (2012, 1ère éd. 1983). Produire sa vie: autoformation et autobiographie. Paris: Téraèdre.
  31. Pineau G.(2010). « L’orientation tout au long de la vie: une révolution paradigmatique à opérer ». Préface à Transformations. Recherches en éducation des adultes. L’orientation une problématique renouvelée. 2010. No3 p. 5-12.
  32. Pineau G. (2005). « La vie à orienter. Quelle histoire!? » dans L’orientation scolaire et professionnelle 2005, 34.no1.
  33. Pineau G. (2000). Temporalités en formation. Vers de nouveaux synchroniseurs. Paris: Anthropos.
  34. Pineau G. dir., (1998). Accompagnements et histoires de vie. Paris: L’Harmattan.
  35. Pineau G. (1991).Préface du Délégué Général du Québec en France [in:] Pineau G., Liétard B., Chaput M. (dir.) Reconnaître les acquis. Démarches d’exploration personnalisée, Paris. L’Harmattan.
  36. Prévost H.,Bernard M.-Cl., Lago D., dir. (2021). Histoires de vie et récits en formation.Lyon: Chronique Sociale.
  37. Ricoeur P., (2005). The Course of Recognition. Translated by David Pellauer, Vol. 2. Institute for Human Sciences Vienna Lecture Series [Originally published in 2004 as: Parcours de reconnaissance. Paris: Stock].
  38. Sauvé L., Orellana I., Villemagne C., Bader B., dir. (2017). Éducation/Environnement/Écocitoyenneté. Repères contemporains. Montréal: Presses de l’Université du Québec.
  39. Santos B.de S., (2016). Épistémologies du Sud. Mouvements citoyens et polémiques sur la science. Paris; Desclée de Brouwer.
  40. Schön, D.A. (1991). The reflexive turn. Case studies In and On Educational Practice. Teachers College Press.
  41. Słowik, A., Breton H., Pineau G. (2019). Histoires de vie et recherche biographique: perspectives sociobiographiques. Paris:L’Harmattan.
  42. Słowik, A., Rywalski, P., Souza de E. (2019). Approches (auto)biographiques et nouvelles épreuves de transitions. Construire du sens avec des parcours de vie.Paris: L’Harmattan.
  43. Varela F, Bitbol?? (2017). Le cercle créateur. Écrits (1976-2001). Paris: Seuil.